خيلي از دوستاني که با عزيزان مبتلا به فلج مغزي کار کرده اند مانند من مشاهده کرده اند که در بيشتر موارد با افرادي که از هوش خوبي برخوردارند ، روبرو هستيم. بسياري ار آنان به مراحل تحصيلات دانشگاهي هم رسيده اند يا آنرا به اتمام رسانيده اند. البته در زمينه اشتغال بخاطر همان ديدگاه هاي ترحم آميز و نگرش هاي منفي موجود را به جائي نبرده اند. " صفحه با معلولين روزنامه اطلاعات " ، امروز سخني دارد در مورد يکي از اين دوستان که قلم تواناي سرکار خانم حسيني ، آنرا طوري پرداخته است که بخوبي خود را در کنار " سيد محسن حسيني طه " دانشجوس سال اول رشته زبان انگليسي دانشگاه علامه طباطبا ئي حس مي کني. او از شکست ها وموفقيت هايش گقته است و از ناملايماتي که حس ترحم مردم براي او بوجود آورده است ، که شايد پاياني هم نداشته باشد. شعر يا بهتر بگويم غزلي که در کنار همين مطلب چاپ شده است نيز از آثار اوست که بسيار زيبا و لطيف است . براستي او نيازمند ترحم است يا ما که همه ديدگاهمان را در يک ميز ، اتوموبيل ، خانه ، مقام و... خلاصه کرده ايم....