امشب سرکار خانم حسينی " مسئول محترم صفحه " با معلولين " روزنامه اطلاعات پيغام گذاشته بودند که " محبوبه از دنيا رفت " . شوکه شدم ، خيلی روزها بعداز اينکه از موضوع او باخبر شده بودم وآنرا در همين وبلاگ و در وبلاگ توانبخشی ايران بازگو کرده بودم، انتظار داشتم تا روزی از زبان ايشان که می دانم مجدانه پيگير اعزام او به خارج از کشور بود ، بشنوم که محبوبه سلامت خود را بازيافت. اما افسوس که اينک خبر پرواز او را به ديآر باقی برايمان آورده است. برای مادر محبوبه که پسر خود را هم به همين شکل و از همين بيماری ازدست داده است اين روزها و شب ها بسيار سخت است. اميدوارم خداوند به او وديگر اعضای خانواده اش صبر عطا کند.برخی دوستان ديگر هم برای ياری رسانی به او جمع آوری کمک اقدام کردند که از آنجمله می توان به وبلاگ " شب شکن " اشاره کرد که الان هم خبر رفتن محبوبه را به تفصيل آورده است.اين واقعه زنگ هشداری است که اگر در اين گونه موارد با تاخير حرکت کنيم - نظير آنچه برای او اتفاق افتاد- بايد هزينه های جبران ناپذيری را بپردازيم. افسوس می خورم که در اينجا اينگونه هزينه کردن ها به گونه ای برايمان عادی شده است و انگار موضوع مهمی رخ نداده است. بيائيد از مرگ محبوبه و محبوبه ها عبرت بگيريم و بدانيم که معلوليت و مرگ در يک قدمی همه ماست....