تحصن نابينايان

خبری در روزنامه شرق در روز پنجشنبه آمده بود مبنی بر " تحصن نابينايان توسط جامعه اسلامي نابينايان ايران " ، خب البته من بواسطه مسئوليت قبلی در سازمان بهزيستی کمی با موضوع آشنا هستم و مورد تهديدی چنين هم بودهام. البته نمی خواهم بگويم آن فقط تهديدی است برای اخذ برخی منافع وقبول دارم که وضعيت برخی از دوستان نابينا در آن گروه اصلا هم مناسب نيست. اما نکته ای که معمولا بر آن دست می گذارند و آنرا بهانه تحصن قرار می دهند موضوعی کهنه و بی فايده است و آن چيزی نیست جز همان کارگاه قديمی در خزانه و گروهی از نابينايان مسن که در آن هنوز به فعاليتی اندک يا بهتر بگويم - هيچگونه فعاليتی - مشغولند که خود داستان مفصلی دارد. اما در اين سالها هميشه اين بحث مطرح می شود و نظير آنچه " مرشد ولی" رئيس جامعه اسلامی نابينايان در همين مصاحبه گفته است را تکرار ولی با همان " روغن و برنج و.. " گويا حل می شود تا سال ديگر. اما به نظر من مشکلات نابينايان واقعا نيازمند نگاهی بالاتری از سازمان بهزيستی است و در مراکز تصميم گيری نظير سازمان مديريت و مجلس و رياست جمهوری بايد بدان نگريست تابالاخره آقايان بفرمايند که آيا با مستمری های 8 تا 10 ويا 15 هزارتومان با جندين سر عائله می توان زندگی کرد ياخير؟ من اصولا مخالف مستمری هستم اما وقتی از فراهم کردن حداقل اشتغال هم برای آنان ناتوان هستيم چه در مراکز دولتی و چه در مراکز غيردولتی خب پس بجای اين همه يارانه مثلا سوخت که به خورد افراد متمول جامعه می دهيم - اگر کسی معترض به اين سخن بود بگويد تا در جای ديگری آنرا توضيح دهم - بيائيم وبخش کوچکی از آنرا برای معلوليت های شديد و دارای مشکلات بزرگ درجامعه هزينه کنيم و مطمئن باشيم که پولمان را درجای بدی سرمايه گذاری نکرده ايم. تصور می کنم اين خيلی بهتر باشد تا اينکه خبرهائی از اين دست بشنويم وحتما بعدابخواهيم بگوئيم که برخی افراد....