روزنامه ها و ديگر رسانه ها از حجم بالای سوانح رانندگی در روز های تعطيل خبر داده اند. خب مسلما" تعدادزيادی از هموطنان هم جان خود را از دست داده و افراد بسيار ديگری نيز دچار ناتوانی و معلوليت شده اند که در مواردی تا پايان عمر با آن بايد زندگی کنند که اين خود بر ميزان خسارات وارده به خانواده و جامعه می افزايد. عامل انسانی ، خودرو وجاده ها از مهمترين عوامل موثر در اين قبيل سوانح هستند که بنظر ميايد نقش عامل انسانی بسيار حائز اهميت است.متاسفانه آنگونه که بايد وشايد رسانه ها نقش خود را برای آموزش عمومی بخوبی ايفا نمی کنند.گاهی فکر میکنم برخی رسانه ها پيش خودشان اينگونه تعبير می کنند که در قرن بيست و يکم .بازهم سخن از عبور از خطکش عابر پياده و بستن کمر بند ايمنی و... نه اينها ديگر حل شده است ونيازی بدانها وجود ندارد، شايد هم خجالت می کشند که در اين موارد حرف بزنند. البته من اين گونه آموزشها را در اين دوره زمانی خيلی مورد نياز می دانم وتصور می کنم لازم است حتی با بمباران تبليغاتی در رسانه ها مردم را از خطراتی اينچنين آگاه نمود و از همه مهمتر بايد اين قبيل آموزشها رااز دوران پيش دبستانی و ابتدائی آغاز کرد تا ملکه ذهن بچه ها شود و آنوقت بتوانيم اميد وار باشيم در آينده امکان بهبود اين وضعيت وجود داشته باشد.خيلی اوقات که می بينم پدر يا مادری دست فرزندش راگرفته و از عرض خيابان(غير از محل های خطکشی عابر پياده ) عبور می کند ، پيش خود فکر می کنم آيا در آينده اين کودک يا نوجوان خواهدپذيرفت که بايد از محل خط کشی عبور کرد نه از هر قسمت خيابان.....