امروز در دانشگاه ازاد اسلامی جلسه دفاع پايان نامه سرکار خانم " ايران " برگزار شد. ايشان که که دانشجوی رشته " روانشناسی کودکان استثنائی " هستند پايان نامه خود را تحت عنوان " بررسی ميزان آگاهی والدين کودکان دارای معلوليت نسبت به حقوق معلولين " انتخاب و با راهنمائی اينجانب به پايان رساندند. چند ويژگی به نظر اين کار داشت که در اينجا بيان می کنم. اولين آن به شخص خانم ايران برمی گردد. ايشان خود دارای معلوليت جسمی هستند. برای من همکاری و آشنائی با ايشان بسيار ارزنده بود براستی که تلاش و اتکاءبه نفس و صبر ومقاومت را در ايشان بخوبی می توان سراغ گرفت. آنچه من در طول قريب به يکسال تلاش ايشان شاهد بودم در بسياری ديگر از پايان نامه هائی که دانشجويان سالم تهيه کردند ، اصلا مشاهده نکردم. ويژگی بعدی موضوع مطالعه است که در مورد " حقوق خاص معلولين " مطالعه ای ميدانی با اين حجم صورت نگرفته است که اين خود نخستين نمونه بود وآنچه ايشان بخصوص در فصل دوم کارارائه کرده اند مطمئن هستم مرجع قابل استفاده ای برای کارهای دانشجويان و محققين آينده خواهد بود. از سوی ديگر اغلب مطالعات تنها به يک گروه خاص از معلولين و والدين آنها پرداخته بود که ايشان هر چهار گروه نابينا ، ناشنوا ، جسمی حرکتی و کم توانان ذهنی را در کار دخيل نموده بودند. نتایج ارزنده ای که بدست آمده است بسيار جالب هستند . اميدوارم بزودی بتوانيم مقاله ای از آنرا در سايت قرار دهم اما فقط يک نکته را نقل کنم که جالب است و آن در مورد منابعی است که والدين برای کسب اطلاع در مورد ناتوانی کودکشان استفاده کرده بودندو آن عمدتا" عبارت بود از ساير والدين و نقش رسانه های عمومی همچون صدا وسينا کمتر از ده درصد بوده است!!!
و ويژگی آخر همزمانی دفاع ايشان و " روز جهانی کودک " است که در مطلب شب قبل به نوعی بدان پرداخته بودم. آنچه طرفداران حقوق کودک به طور دائم از آن دم می زنند همانا وضعيت حقوقی کودکان است که فکر می کنم اگر حقوقی هم برای کودکان معلول قائل شويم امثال اين پايان نامه می تواند بسيار راهگشا باشد... برای ايشان آروزی موفقطت بيشتر دارم...