مصدومين مسجد ارگ

امروز بعد ازظهر را در بيمارستان شهيد مطهری که تنها بيمارستان سوختگی در تهران است ، بودم. آقای دکتر عارف هم برای بازديد از مصدومين مسجد ارگ که به سوختگی های شديدی دجار شده اند و حدود 40 نفر از آنان در بيمارستان بستری بودند عيادت کردند. جلسه ای هم تشکيل شد و گزارشاتی از وضعيت بيمارستان و کمبود های اساسی آن برای راائه خدمات ارائه شد و در نهايت هم قول هائی داده شد که انشاالله در طی هفته آينده در هيات دولت کمک های مناسبی برای اين بيمارستان دانشگاه تصويب و ابلاغ شود. به هرروی چند نکته بايد مد نظر قرار گيرد:

- اول از همه بحث پيشگيری است که جای آموزش بهداشت در آن بسيار مهم است و متاسفانه رسانه ها با سهل انگاری تمام از کنار آن می گذرند.

- دوم اينکه بدرستی مشخص نيست سياست گزاران بهداشت و درمان در طول ساليان گذشته چگونه عمل کرده اند از چندين بيمارستان سوختگی فعال در تهران ، که برای تهران استان تهران تنهاهمين 120 تخت موجود است و چند تخت هم در بيمارستان شهيد مدنی کرج!!

- سوم اينکه با طرح خودگردانی امثال بيمارستان سوختگی را نمی توان اداره کرد. اين سخنی است که مدتهاست همکاران دانشگاه ايران گفته اند و کمتر شنيده يا قبول شده است.

- چهارم آنکه آيا بواقع هميشه بايد چنين اتفاقات ناگواری رخ دهد تا وجدانها بدرد آيند و بعد حرف کارشناسان قبول شود. چرا در موقع آرامش که همکاران از مشکلات بيمارستان فرياد می زدند ، هيچکس گوش نمی دهد و اينک همه از شما انتظار معجزه دارند . چه آنکس که بيماری بر بستر دارد و با اشک و خشم می نالد و بر سر همه فرياد می زند و چه آنکس که از دور از شما معجزه می خواهد و چه آنها که از آب گل آلود ماهی می گيرند و فرصتی برای تبليغات مديريت انقلابی خود را می اندازند که هرکس می خواهد بيايد و ما به او کمک مالی کنيم و عده ای را هم راه بياندازند که فرياد بزنند هيچکس کاری نکرده الا فلان سيستم ... و نگاهی به تلاش شبانه روزی کادر پزشکی ، پرستاران زحمتکس و بهياران و خدمه و کادر اداری بيمارستان هم نداشته باشند . اميد که واقع بين باشيم و آن گونه نشويم که شيطان اعمالمان را برايمان زينت دهد و از عنايآت حضرت حق بی نصيب گرديم....