سه شنبه، هجدهم دی ماه 1380

در سفر به يزد سری هم به مهريز زدم.جلسه ای با انجمن جديد التاسيس معلولين داشتم.برايم خيلی جالب بود تا چند سال قبل معلولين اغلب فقط بدنبال گرفتن مستمری و کمک موردی بودند واصلا حرفی از داشتن تشکل و انجمن بخصوص در شهرستانها نبود و از سوئی هم همکاران من در بهزيستی خيلی پذيرای جوامع و انجمن ها نبودند.خلاصه اينکه مسئوليت با ماست و ما تعيين می کنيم چه کاری بايد انجام شود. سال 71 در آغاز کارم در بهزيستی تنها 5 انجمن داشتِيم و سال 76 که مجددا به بهزيستی آمدم حودد 40 انجمن ؛ولی حالا 120 انجمن داريم و تعداد بيشتر در حال تشکِيل هستند. خيلی خوشحال شدم که در شهر کوچک مهريز اين دوستان حمع شده اند و به نام "تپش " انجمن خود را تشکيل داده اند و مسئولين شهر هم بخوبی پذيرا شده اند .آقای فرماندار در همين جلسه قول داد که برای خريد ساختمان جهت انجمن 50 ميليون ريال کمک کند و رئيس شورای شهر هم قول های خوبی برای مساعدت داشت .اعضای انجمن هم در صحبت های خود خيلی بروز و کارآمد سخن می گفتند.اينها همه برای من بسيار ارزنده است و اميد مرا برای شکل گيری نهادهای مدنی در جهت احقاق حقوق معلولان افزايش می دهد. به زعم من هرچه اين دوستان بيشتر در صحنه ها حضور يابند دسترسی به مطالبات و حقوق اساسی آنها با سرعت بيشتر تخقق خواهد يافت...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home