روزنامه اعتماد در صفحه اول خود ستوني دارد تحت عنوان ؛ مديريت ايراني ؛ اين ستون در روز يکشنبه ديروز مطلبي داشت که با عنوان ؛ غافلان همسازند....؛ که به يکي از دردهاي قديمي در بين مديران ايراني مي پرداخت ، فکر مي کنم براي شما هم جالب باشد بدون هيچگونه تعبير وتفسيري اينجا فقط نقل مي کنم:

" معاون يکی از سازمانها مي گفت : توي سازمان ما رکود عجيبي حکمفرماست. بعد اينکه ، هيچکدام از نيروها انگيزه رشد و حرکت ندارند و تحليل مي کرد که اين عدم پويائي سمي است که بخاطر ورود بسياري از مديران از راس هرم سازماني وارد کالبد سازمان شده است. مي گفت : وقتي رئيس سازمان عوض مي شود، حتي مدير روابط عمومي اش را هم از بيرون سازمان با خودش مي آورد. اين معاون دلسوز چيزهاي ديگري را هم مي گفت که نشانگر عدم آشنائي رئيس جديد سازمان با ساده ترين مسائل آن بود و بعد يکي از دستورات کتره يي رئيس را در باره دستور خريد چند هزار دستگاه از يک وسيله نقد مي کرد و مي گفت که وقتي رئيس را با هزار زحمت ملتفت کرديم ، گفت خيلي خوب! هر قدر که لازم است بخريد که يعني سفارش پس گرفته شود.
معاون سازمان با تاسف مي گفت : اين حکايت ۲۰ ساله سازماني است که بيشترين حجم بودجه اش را صرف پرداخت حقوق پرسنلي مي کند که کمترين علاقه را به کارشان دارند به عبارتي هيچ انگيزه يي در آنان باقي نمانده است.
جناب معاون پس از مدتها معاونت نه بخاطر شايسته نبودن که بخاطر اختلاف سليقه و ابراز شجاعانه نظراتش و البته کوتاه نيامدن از حقوق قشر مخاطب ، بدون توديع رفت تا بي ساماني سازمان همچنان به قوت خود باقي بماند."