در يکی از کتابهائی که با عنوان " معلولين نامدار جهان " نوشته شده است به سرگذشت " خورخه لوئيس بورخس " شاعر آرژانتينی برخوردم. وی که در فاصله سالهای 1899 تا 1986 زندگی کرده است از جمله شعرا و داستانسرايان نابينا بوده است . بورخس در 1955 به رياست کتابخانه ملی آراژانتين و پس از سقوط پرون منصوب می شود واين در حالی است که کاملا نابينا شده است.شعر" هدايا " را در همين زمان می سرايد و در آنجا می گويد : که خدا با لحنی شکوهمند کتاب و ظلمت را به من اعطا کرد" ، چرا که او در زمان نابينائی هشتصد هزار جلد از کتاب های کتابخانه ملی را در اختيار داشت. سه سال بعد از مرگش بخاطر اشعار زيبايش برنده جايزه نوبل ادبيات می شود. فکر می کردم تنها در ايران نيست که معمولا پس از مرگ افراد به سراغشان می رويم و تجليل و مراسم و... در سطح جايزه نوبل هم همين خبرهاست....