ماندگاری

خيلی اوقات فکر می کنيد چقدر آدم خوبی هستيد. چقدر به ديگران عشق می ورزيد . چقدر آنها رادوست داريد و از هيچ مسيری حاضر نيستيد که دست از اين دوست داشتن برداريد . اما زمانی فرا خواهد رسيد که آنها به شما خواهند گقت بس است - نه اينکه برزبان آوردند ، با رفتار خود خواهند گفت - واين آن لحظه ای است که شما در حسرت گذشته خواهيد ماند . اما بدانيد که اگر در طمع چيزی به اين کار روی آورده باشيد بايد حسرت بکشيد والا آيا آن شاخه گل بسيار زيبا که در اعماق جنگلها می رويد و فضا را از عطر دل انگيز و زيبائی خيره کننده اش پر می کند ، برای تحسين ديگران اينکار را می کند و اگر کسی ساليان دراز هم برای او تحسينی بر لب نياورد ديگر بيرون نخواهد آمد؟ مسلما" نه . پس نبايد حسرت کشيد بايد باز هم عشق ورزيد و بسان آن گل خوب ماند و زيبا و عطرآاگين... اميد که چنين باشيم.....