معلمی و موفقيت

معلمی دنيائی عجيب و پر رمز و راز است . امروز صبح که به سمت دانشکده می رفتم در مسير خيابان يکی از دبيران دوره دبيرستان خودم را ديدم اما متاسفانه فرصتی برای پياده شدن وعرض ادب فراهم نشد. هرچند مدت زيادی از آن دوره می گذرد ؛ ليکن احساس شعفی تمام وجودم راپرکرد . جدا" برايم بسيار متبوع و خوشايند بود. برای ايشان آرزوی سلامتی و طول عمر کردم همانگونه که برای همه معلمينم که در قيد حيات هستند اين آرزو را دارم وبرای آنان که به رحمت ايزدی شتافته اند طلب مغفرت دارم ، بويژه برای پدر ومادرم که اولين آموزگاران من بوده اند. امشب که روزنامه همشهری را ورق می زدم - از عجايب کار ما هم اين است که روزنامه های صبح را بايد شبها بخوانيم واز همين روست که يادداشت های روزانه را هم شبها می نويسم - به مقاله ای برخوردم که حاوی خاطره ای از معلمی پير و بيمار است که گويا خاطره را با زبانی دچار مشکل بيان کرده ودخترشان به رشته تحرير درآورده است. اينگونه خاطرات هميشه می تواند برای انسان سرمشق خوبی در زندگی باشد. توصيه می کنم آنرا با نام "روزي كه مزه موفقيت را چشيدم " حتما ملاحظه و مطالعه کنيد ....