مراکز غیردولتی توانبخشی

ديشب در برنامه آنسوی خبرها به بررسی وضعيت مراکز غيردولتی توانبخشی و مشکلات ناشی از عدم افزايش یارانه آنها پرداخته شد. البته اين امر بدنبال نشستی است که گويا دوستان در جمعه دو هفته پيش در تهران داشتند و شنبه هم بدنبال سخنانی که يکی از مسئولان جديد بهزيستی در جمع آنان گفته بودند که مسائل مربوط به سازمان مديريت می شود ، شنيدم که تجمعی هم در مقابل سازمان مديريت داشتند . آنگونه که پيداست در دوسال اخير يارانه پرداختی به مراکز افزايشی نيافته است ، يکی از مديران می گفت که برای سال جاری تنها یک درصدافزايش پيش بينی شده است که به يارانه ها افزوده شود. نگرانی که من هميشه از اين موضوع داشتم و تاحدی که در توان خودم و مديران حوزه بود با نظر مساعدی که در دفتر تامين اجتماعی سازمان مديريت وجود داشت برای افزايش منطقی آن تلاش می کرديم. همانگونه که در مقاله " تغيير تشکيلات " هم گقتم به نظر من مديريت سازمان اعتقادی به حضور عميق بخش غيردولتی در فعاليت های سازمان ندارد و عليرغم طراحی انجام شده در سالهای قبل برای واگذاری امور به بخش غيردولتی تمرکزامور و مانع تراشی برای اينکار هم انجام گرفته است و اين مشکلاتی که هم اکنون در بخش توانبخشی - غيردولتی - مشاهده می شود بزودی در ساير بخشها هم ديده خواهد شد و به نظرم حتی در مهدهای کودک. بهرشکل بررسی ديشب هم دردی را دوا نکرد چه هريک از دو طرف - سازمان مديريت و بهزيستی - توپ را در زمين ديگری انداختند. آقای يارمند مدير محترم دفتر تامين اجتماعی می فرمودند که بايد سازمان در بودجه فعلی خود جابجايی صورت دهد و آقای دکتر مکارم هم امکان انجام چنين کاری را نفی می کردند.آقای صولت نماينده مديران بخش غيردولتی هم که خب تنها ناله دوستان را منعکس می کرد که با اين ترتيب امکان ادامه فعاليت نخواهد بود. در حال حاضر قريب به 40000 فرد دارای ناتوانی در اينگونه مراکز خدمت می گيرند در حاليکه در مراکز دولتی گويا همان 12000 هزار نفر هستند. البته ميزان بودجه يا يارانه متعلقه به هريک هم قابل مقايسه نيست. بهر صورت ادامه روند فعلی را بسيار نگران کننده می بينم و اميدوارم که خداوند کمک کند تا آنگونه که شايسته است و کمترين آسيب به خانواده هاو معلولان عزيز برسد موضوع حل شود....