روز جهانی سالمندان

نه اينکه اين روز مهم را فراموش کرده باشم ، بلکه حجم برخی از امور و گرفتاريهايي که برای انسان پيش می آيد گاهی - البته گويا براي من کم کم هميشگی می شود - فرصت ها را می گيرد و مانع از به موقع عمل کردن می شود. در مورد روزجهانی سالمندان - نهم و بنا به قول برخی دهم مهرماه - نيز همين مشکل پيش آمد .
اين روز را به همه سالمندان کشور و نيز آن دوستانی که در مراکز مراقبت از ايشان به آنها خدمت می کنند تبريک می گويم و اميدوارم که با سلامتی روزگار بگذرانند و عمری دراز داشته باشند. دلم نمی خواهد که باز هم از نگرانی هايي که در مورد رشد جمعيت سالمندان وجود دارد و نياز به برنامه ريزی و همه آنچه همه می گويند باز هم بگويم . دراين روز مهم تنها يک نکته اشاره کنم و آن اينکه اگر کسانی در دولت و سازمانهای رفاهی و توانبخشی و حمايتی و..تصور ميکند که وقت زيادی برای رسيدگی به موضوع سالمندان دارند بدانند که در اشتباه هستند و چنانچه ديرتر از اين آغاز کنيم با بحرانی به مراتب بدتر از بحران کنونی اشتغال در کشور مواجه خواهيم بود... همين