دوستان بهزيستی

امروز تقريبا" به طورتمام وقت در جلسه ای که در مورد کودکان خيابانی تشکيل شده بود در وزارت رفاه بودم. بعد از مدتها در حضور برخی از مديران سازمان بهزيستی بودم ، گروهی از دوستان قديمی و برخی از آنان که اخيرا به سازمان آمده اند . فرصت مغتنمی بود تا از نزديک خاطره های خوب روزهای کاری فشرده در سازمان را بياد آورم . خیلی اوقات توجهی که برخی از مديران گذشته سازمان به وضعيت سازمان داشتند- با وجود آنکه ديگر د رسازمان فعاليت نمی کردند- برايم جالب بود. اينک می بينم که خود من هم مانند آنان شده ام. تصور می کنم راز اين مسئله در نوع خدمتی است که انسان با مخاطبی دردمند و آشنا در سازمان دارد و از کاری که برای مخاطب خود در سازمان انجام می دهد ، احساس رضایت قلبی علیرغم همه سختی هايش پيدا می کند و امروز اين را در چهره مديران عزيزی که می دانم زحمت زيادی را در سازمان با نداشتن اعتبار کافی متقبل می شوند، می ديدم. خوشحالم که اين دوستان را هنوز هم تلاشگر و اهل عمل ديدم ... برای همه عزيزان در سازمان بهزيستی در انجام کارهای ارزشمند آروزی توفيق بيشتر دارم...