بزرگداشت يک معلم و استاد

هفته آينده روز يکشنبه ساعت 10 صبح برای اولين بار مراسم خاصی در محل دانشکده برگزار می شود. اینکه می گويم اولين بار ، منظورم در تاريخ دانشکده است که امسال 31 ساله شده است و متاسفانه سال گذشته نتوانستيم مراسمی برای سی امين سالگرد آن بگيريم. به عنوان کسی که در سالهای ابتدايي راه اندازی رشته اعضاءمصنوعی و وسايل کمکی ( ارتوپدی فنی ) در دانشکده مسئوليت مديريت گروه را برعهده داشته ام بايد عرض کنم که برپايي مراسم بزگداشت استاد کاملی هميشه جزء دغدغه های ذهنی ام بوده است. استاد کاملی را از همان سالهای اولی که در دانشکده زيارت کرده ام به عنوان پدر کفش طبی در ايران می شناخته ام و به دانشجويان که برخی از آنان اينک اعضاء هيات علمی اين گروه را تشکيل می دهند گوشزد می کردم که قدر استاد را بدانند و از دانش و تجربه عظيم او سود ببرند. دريايي که متاسفانه مانند بسياری از استادان ديگر هنوز با مرکب خود بر کاغذ ها نگاشته نشده است و اين وظيفه ای سنگين برای همکاران گروه ارتوپدی فنی است که دانش و تجربه استاد را مستند کنند. چندی قبل آقای دکتر ستاری فر معاون سابق رياست جمهوری بواسطه عمل جراحی که بر روی زانوی خود داشتند برای انجام فيزيوتراپی به دانشکده آمده بودند و نیاز به کفی طبی هم داشتند که با استاد آشنا می شوند و بعد ازگذشت یک يا دوجلسه از آشنايي با استاد ، پيگير برگزاری اين مراسم می شوند . قرار است که در روز مراسم هم ايشان صحبتی بکنند که حتما شنيدنی خواهد بود. به هرشکل احساس من اين است که روز يکشنبه آينده يکی از روزهای بياد ماندنی برای من و همه آنانی خواهد بود که دل در گرو حرمت استاد و شاگردی دارند و برای جامعه توانبخشی و دلم می خواهد بگويم برای بسياری از دوستان دارای ناتوانی و نه تنها آنان که بسياری از افرادی سالمی که از نعمت وجودی استاد بهره برده اند و اينک بدون مشکل راه می روند و اميد است که قدر سلامت خود بدانند. من هم از طرف خودم و هم از سوی دوستان برگزار کننده از همه دوستان و علاقمندان و همه آنانی که از اين طريق مطلع می شوند و امکان دعوت آنان وجود نداشته ، برای شرکت در مراسم دعوت می کنم . درپايان جمله ای از استاد را نقل کنم ، در بروشوری که دانشجويان عضو کميته پژوهشی دانشکده برای تقدير از معلم خود چاپ کرده اند، آمده است : " انسان بدبخت يا خوشبخت از مادر به دنيا نمی آيد، بلکه عمل او در مسير زندگی است که می تواند او را خوشبخت و سعادتمند و انسانی مفيد و شايسته يا بدبخت و سيه روز کند، خوشا به حال انسانی که با عمل خودش مورد احترام ديگران باشد "