شهيد فياض بخش

امروز هفتم تيرماه بود و سالگرد شهادت گروهی از خدمتگزاران جامعه . آنچه قصد دارم در اينجا بنويسم يادی است از شهيد بزرگوار " دکتر فياض بخش " بنيانگذارسازمان بهزيستی کشورو پاسداشت اقدامات ارزنده وی در دوران کوتاهی که در سازمان بهزيستی حضور داشتند. . شايد بدانيد که پيش از انقلاب خدماتی که در حوزه اجتماعی و توانبخشی ارائه می شد درقالب معاونت بهزيستی وزارت بهداری به صورت دولتی و مابقی در سازمانهای غيردولتی ارائه می گرد . شرايط آنروز باعث شد تا دکتر فياض بخش که يکی از انسانهای ارزشمند بود با ديدگاهی که خير وصلاح جامعه را در تجميع و يکسان سازی خدمات می ديد لايحه تشکيل سازمان بهزيستی را از ادغام 13 موسسه و سازمان به شورای انقلاب ببرد و با تصويب آن سازمان جديد در سال 59 تشکيل گرديد . متاسفانه واقعه هفتم تير دکتر فياض بخش وجمعی از نيروهای ارزنده جامعه را ازما گرفت و سازمان بعدها نتوانست در جايگاه خود را در نظام های اجتماعی بخوبی تعيين کند. به هر صورت در سالهای اخير و قوت گرفتن ديدگاه استفاده از نهادهای غيردولتی بارديگر سازمان بهزيستی و خيلی ديگر از سازمانها به سمت مراکز غيردولتی گرايش پيدا کردند. به نظر می رسد برخی تصميمات که تنها براساس شرايط زمانی خاص گرفته می شود نمی توانداز ثبات و تداوم کامل برخوردارباشد . نمونه اينگونه تصميمات را در امور اجرائی کشور وهمينطور بازگشت به برخی از وضعيت های گذشته رابسيار شاهد بوده ايم و هستيم . اميد می رود با گذشت سالهای زياد از تجربيات متعدد در امور اجرائی ، مسولان با دقت و عنايت به دانش و علم و تجربه عناصر کارشناس ، تصميماتی دقيقتر و با داوم بيشتر اتخاذ نمايند...