راه شب

آنچه بخاطر دارم همیشه در رسانه ها نقش افراد دارای ناتوانی و معلولیت به دیده افراد مزاحم، انتقام جو ؛ افسرده، گوشه گیر و... نمایش داده می شده است . در ایران البته همیشه این نقش را برای افرادی که بلحاظ ذهنی و روانی دچار اختلال هستند بیشتر در نظر می گرفتند و نمایش می دادند و می دیدیم که افرادی هم همیشه با سنگ وچوب بدنبالشان بودند برای آزار و اذیت...و یا آنها را در غل و زنجیر به عنوان درمان به بند می کشیدند که آثار آن در موزه ای در دهکده سلامی شیراز که خود دکتر سلامی در جوانی این چنین مرکزی برا ی نگه داری آنان بوجود آورده بود ، بخوبی نمایش دهنده این دیدگاه است . تلاش برا ی زدون این تصویر و جایگزینی تصویری مثبت و قابل اتکاء و اعتنا از آنان در سازمان بهزیستی قبل از دوره مدیریت من در حوزه توانبخشی آغاز شده بود. تصور همکاران قبلی همچون جناب آقای دکتر میرخانی هم بر این بود که باید با رسانه ها از جمله رسانه سینما و تلویزیون بیشتر کار کنیم. این کا ردرحیطه تهیه کنندگان و بویژه نویسندگان فیلمنامه و کارگردانان بسیار اهمیت داشته و دارد . در سالهای اخیر شما بخوبی روند حرکت و تمایل ایشان به ساخت فیلم در این حیطه را بخوبی می توانید مشاهده کنید . گرایش برخی کارگردان های مطرح در این زمینه ستودنی است ، هم از این لحاظ که به این موضوع می پردازنند و هم اینکه تلاش آنان برا ی ارائه تصویری مثبت و قابل اعتناست . کارهای آقای مجیدی ، خانم بنی اعتماد و درخشنده و این اواخر در تلویزیون کارهای آقایان مهدی هاشمی و داریوش فرهنگ قابل ذکر است . امشب و در هفته بهزیستی که اگر عمری بود بدان هم در وقتی دیگرخواهم پرداخت ، انتخاب خوبی در سریال " راه شب " شده بود از موضوع تخلیه یک مدرسه استثنائی . دردی که گریبانگیر آموزش و پرورش است و برا ی حوزه استثنائی عمیق تر... آقایان هاشمی و فرهنگ بخوبی توانسته بودند حضور و عشقی که در پس کار با این عزیزان است را با بازی خوب معلم و مدیر آنان بخوبی به تصویر بکشند . عشقی که دروجود همه آنانی است که نه از سر سیاست و نه از سر کسب قدرت به این دیار می آیند که جز تاسف برایشان حرفی نمی توانم گفت . کار در حوزه معلولان چه در حیطه اجتماعی و چه درحیطه توانبخشی عشق می خواهد نه سیاست که بخوبی من آن را در وجود همه همکارانم در بهزیستی می دیدم و حتی در چهره بسیار از هنرمندانی که به این وادی وارد می شدند و با خلوص کامل گام بر می داشتند. هنوز گونه های خیس چندین باره استاد عزت الله انتظامی را در برنامه های مختلف از جمله جشنواره های تاتر معلولان بخاطر دارم که گاه اشک های نرم او به هق هق گریه ای بدل می شد که تو هیچگاه از خاطر نمی بری... و افسوس که سیاست و افسون قدرت همیشه چون خنجری از غلاف خارج شده راه رسیدگی به نیازمندان سازمان را به بیراه بدل نموده و هریک از ایشان با کوچکترین اطلاع از این حیطه سخن فرسائی نموده و می روند تا نوبت به دیگری رسد... خدایا اهرم سیاست را برای همیشه از گریبان سازمان بهزیستی و مخاطبین نیازمند آن بردار