براي مرحومه مويدي پور

هنوز هم صحبتهاي كوتاهي كه در مورد طرح تحقيق با هم داتشيم درگوشم زمزمه مي كند و خاطرم هست كه چند باربا حجب و حيايي كه ذاتي او بود به دفترم دردانشكده آمد و درمورد موضوع تحقيق و كار كلاسي و نيز كاري كه براي پايان نامه اش ميخواست انجام دهد باهم صحبت كرديم. اما چگونه ميتوان باور كرد، او كه در حال فارغ التحصيلي بود و سخت در حال خواندن دورس خود برا ي آزمون كارشناسي ارشد، ناگهان ازميان دوستانش پر بكشد و امروز دوستانش در حياط دانشكده د رغمش بگويند كه تو كه الان پيش خدا هستي، از او بخواه كه به ما توان تحمل دوري تو را بدهد...و اينگونه است كه مونا مويدي پور دانشجوي سال آخر كاردرماني روز جمعه د راثر پرت شدن از پشت بام خوابگاه دانشجويي جان به جان آفرين تسليم كرد و غمي بزرگ بر دل خانواده عزيزش و نيز دوستان محترمش گذاشت. نميدانم حكمت خداوندي چيست كه اغلب آن كه بر مي گزيند از بهترين هاست ، تا داغ رفتن او را و دل نبستن به اين دنيا را بيش از پيش حس كني و بر بي ارزشي اين دلبستگي هاي دنيوي بيشتر آگاه شوي... و مويدي پور نيز يكي از آنان بود كه شك ندارم دوستانش مدتها درغمش خواهند گريست همانگونه كه امروز ماتم او را سخت تحمل ميكردند... خدايش رحمت كند و درجوار رحمت بي منتها و حضرت فاطمه زهرا(س) كه در آستانه شهادتش هستيم مهمانش كند... براي خانواده محترم و دوستانش هم صبر از خداوند خواستارم...