حقي که ضايع شد

سرکار خانم نگين حسينی برای آنها که صفحه " با معلولين " روزنامه اطلاعات را دنبال می کنند و يا با نوشته ها و مطالبی که من در اينجا يا در وبلاگ " توانبخشی ايران " می نويسم سروکار دراند ؛ چهره ای آشنا هستند. زحمات ايشان در ادامه فعاليت و ماندگاری آن صفحه برای دوستان و همکارانشان و نيز اينجانب بخوبی آشکار است. نکته مهمی که در مورد ايشان تاکنون اشاره نکرده بودم فعاليت های ورزشی نامبرده است . هم بعنوان ورزشکارکه از جمله قهرمانان واليبال خانمها هستند و هم بعنوان يک ورزشی نويس موفق؛ مورد وثوق محافل ورزشی می باشند. گزارشهای بسيار جالب ايشان در مجله دنيای ورزش و برخی روزنامه های ورزش فراوان است. نکته جالبی را امشب در خبرگزاری مهر ديدم که به پاس قدردانی و حقی که ايشان برگردن مجموع کارهای معلولين و توانبخشی دارند ؛ دريغم آمد دراينجا من هم ذکر توانمندی های وی را نکنم. در جشنواره مطبوعات امسال شنيدم که کارهای ارسالی خانم حسينی رتبه اول را کسب کرده ؛ منتها در هيات اصلی همه آنها راکنارگذاره و فرد دلخواه را انتخاب کرده اند . اين اتفاق گويا سال گذشته هم به همين صورت رخ داده است.آنچه امشب در متن خبر ديدم مصاحبه اعضای کميته تخصصی جشنواره بوده است که خوشبختانه به صراحت مطلب را گفته اند که خود جای تقدير دارد. البته با شناختی که از ايشان دارم مطمئن هستم اينگونه حرکت ها را به چيزی نخواهند انگاشت و مجدانه در مسيردرست خويش گام برخواهند داشت . همگان می دانند که خورشيد برای زمان طولانی پشت ابرها نخواهد ماند....