يادداشت آنچه از ذهن می گذرد

در یادداشت قبلی اشاره ای به بحث تحقیق داشتم. امشب هم می خواهم ضمن اشاره به کلاس روش تحقیق به یک مورد که به نظرم برای دوستان می تواند مفید باشد اشاره کنم. معمولا در جلسات آغازین کلاس روش تحقیق با این پرسش شروع می کنم که تحقیق از کجا شروع می شود ؟ خب پاسخ احتمالا برای برخی روشن است و شنیده اند که گفته می شود زمانی که فرد - محقق- در مقابل یک مشکل قرار می گیرد و نمی تواند پاسخی برای آن داشته باشد اینجا نقطه آغاز تحقیق است. برای رسیدن دانشجویان به موضوعی برای تحقیق - بویژه آنگونه که برای پایان نامه هم مناسب باشد- از آنها می خواهم که حداقل سه مشکل را که با آن برخورد داشته اند برای من ایمیل کنند. البته بگذریم که در همین تکلیف کوچک هم عده ای تنبلی می کنند. اما نکته ای که هم به دوستان در کلاس می گویم و می خواهم اینجا هم تاکید کنم یادداشت کردن ایده ای است که از ذهن می گذرند. معمولا ایده ها و افکار فراوانی در طول روز یا شب از ذهن ما می گذرند که ماندگاری اندکی دارند و متاسفانه مطرح شدن افکار و ایده ها و مسایل جدیدتر آنها را از ذهن دور می کنند. تنها راهی که می تواند این افکار را ماندگار نماید همانا ثبت کردن و یادداشت کردن آنهاست. پیامبر (ص) فرمودند : قید العلم بالکتاب . خب شما هم حتما با من هم عقیده هستید که کمتر اینگونه رفتار می کنیم . اصولا فرهنگ شفاهی که در بین ما ایرانیان رشد قابل توجهی دارد بزرگترین مانع برای این کار به حساب می آید . شاید وبلاگ نویسی که طرفداران زیادی هم دارد یکی از راه هایی باشد که ما را تااندازهای بانوشتن آشتی داده است. نوشتن وبلاگ یکی ا زتوصیه های من به دانشجویان در سالهای اخیر بوده است. خب فکر می کنم کافی باشد احتمالا باز فکر کرده ام که اینجا کلاس است و ...