قدم زدن در کوچه بن بست....

روزنامه ايران در شماره امروز خود گفتگو مانندی دارد با رئيس سازمان بهزيستی کشور تحت عنوان " بهزيستی و حمايت از آسيب ديدگان اجتماعی ، قدم زدن در کوچه بن بست.... " .خب در ابتدای کار شما احساس می کنيد اين موضوع قدم زدن درکوچه بن بست بايد از گفته های مصاحبه شونده انتخاب شده باشد؛ در حاليکه با مطالعه آن پی می بريد که اين احساسی است که خبرنگار داشته است. در مصاحبه همه تقصيرها به گردن سازمان مديريت انداخته شده است ، البته من شخصا" نسبت به خيلی از روشهای کاری در آن سازمان انتقاد دارم وآنها رابه صلاح سيستم مديريت کشور نمی دانم از جمله همين مبحث موافقتنامه ها که باعث کندی درجريا ن امور می شود اما به نظر می رسد که در اين مصاحبه نيز مانند بسياری ديگر از مسئولين ؛ خود را نديدن وديگران را خيلی موشکافی شده ، ديدن رخ داده است. آنچه خبرنگار محترم احساس کرده است ، خيلی ها که از نزديک يا دور به مسائل بهزيستی توجه دارند مدتهاست احساس می کنند ولی اينکه تا کی بايد صبورانه در اين کوچه قدم زد، با تصميم گيرندگان امور است.....