امروز یا فردا

این سوال اساسی است که این روزها در هر زمینه ای میتوان پرسید که آینده را در زمینه .... چگونه می بینید؟ هرکس نیز به فراخور دانش و تجربه خویش حتما نظرات و دیدگاه هایش را می تواند بیان کند چه به صورت شفاهی و چه به صورت نوشته. در این میان افراد عمدتا به بیان شفاهی اکتفا می کنند و اغلب ممکن است حرف های خوبی هم بزنند اما چون شفاهی است معمولا بیاد نخواهد ماند. از این روست که همیشه توصیه به نوشتن یکی از دستورات مهم بوده است . درمورد مسائل مختلف اجتماعی و فرهنگی نیز در سالهای اخیر داد سخن بسیار رفته است . اگر کتاب " جامعه شناسی خودمانی " را خوانده باشید می بینید که بسیاری از مطالب نوشته شده در کتاب همانهایی ست که بارها با دوستان و دانشجویان و خویشان و اطرافیان در مورد آن بحث کرده اید و به تعبیری مشکل را همه ما به خوبی می دانیم اما آنچه فقدانش مشهود است عمل و اقدام مناسب برای تحدید اینگونه مسائل است که مشکلات کلی در جامعه را دامن زده است . روزنامه شرق گویا از عدهای ازصاحبنظران سینما سوالی را پرسیده است که درمورد آینده سینما بنویسند. امروز متنی را که آقای کیانیان بازیگر توانای سینما نوشته اند منتشر کرده است . مطلب جذاب و ارزشمندی نوشته اند و به نکات بسیار خوب و اساسی پرداخته اند . در بخشی از آن به گونه هایی از مسایل رایج در جامعه که جنبه ای کلی تر از سینما دارد پرداخته اند که مرابیاد کتاب بالا انداخت . گوشه هایی از مطلب چنین است :
" حرف هاى كلى نزنيم. يادمان باشد مسائل كلى از جزئيات تشكيل مى شوند. مسائل كلى را سپر ندانسته هامان نكنيم. راجع به جزئيات حرف بزنيم تا بتوانيم از پس شان بربياييم. مسائل بزرگ پيشكش فيلسوفان. مسائل بزرگ و كلى به دنياى مفاهيم و مجردات تعلق دارند. اما زندگى و سينما در دنياى روزمره جريان دارند. آيا ما دنياى روزمره مان را مى شناسيم؟ مثلاً مى دانيم چرا دوبله پارك مى كنيم؟ چرا سبقت غيرمجاز مى گيريم؟ چرا اين همه موتورسيكلت در پياده روها رفت و آمد مى كنند و گاز مى دهند؟ چرا پليس ها به موتورسيكلت هايى كه از چراغ قرمز مى گذرند چيزى نمى گويند؟ چرا حق عابر پياده را رعايت نمى كنيم؟ چرا توى صف نمى ايستيم؟ چرا مثل نقل و نبات دروغ مى گوييم؟ چرا همه جا پر از جنس قاچاق است؟ چرا؟ ما در مسالمت كامل با اين همه بدى كوچك به سر مى بريم و به همه اين بدى ها و پلشتى ها عادت كرده ايم و با دست هاى كوچك آلوده مى خواهيم آينده اى پاك و بزرگ بسازيم. سئوال برانگيز نيست؟ "

خب نظر شما جیست ؟ واقعا با این همه رفتارهائی که همه بر آنها واقف هستیم به کدام سمت حرکت می کنیم؟ آیا نباید به فکر حال باشیم همانطور که کیانیان در مطلب خود بر آن تاکید می ورزد؟ و آیا آینده راهی نیست که از حال می گذرد و چگونه می توان بدون ساختن درست امروز به آینده ای قدم گذاشت که فقط در ذهن هاست؟....