موزه تاریخ 60 سال اخیر آلمان

این یادداشت را باید روز یا به تعبیری جمعه شب گذشته می نوشتم. البته همان شب آنرا روی کاغذ نوشتم تا بعد وارد وبلاگ نمایم. همانطور که در یادداشت قبلی گفتم روز جمعه گذشته برای شرکت در سمینارمربوط به طبقه بندی ورزش معلولان به شهر بن در آلمان رفتم. پیش از این هم یکبار در سال 1370 در این شهر بوده ام. پایتخت آلمان بعد از جنگ جهانی که تا همین چند سال قبل پایتختی را برای خود حفظ کرده بود. بن شهری کوچک است و جمعیت زیادی هم ندارد ، جالبتر اینکه بدانید هنوز هم فرودگاه اختصاصی ندارد – این را از این نظر گفتم که ببینید شهری که پایتخت بوده است بواسطه آنکه می توانسته از فرودگاه شهر کلن استفاده نماید ، علیرغم مرکزیت کشور بودن، در اولویت ساخت فرودگاه قرار نیم گیرد- آنوقت نگاه کنید به وضعیت ساخت فرودگاه و بیمارستان و دانشگاه و کارخانه و... که در طول سالهای بعد از انقلاب چه میزان از سرمایه های کشور را هدر داده است. فرودگاه اراک، زنجان و... خب بگذریم از اصل مطلب دور افتادم. مراسم افتتاحیه همان شب در موزه ملی شهر بن انجام شد. حسن سلیقه در انتخاب محل برگزاری مراسم افتتاحیه آن بودند که برنامه بازدیدی هم از نمایشگاه تاریخ 60 ساله اخیر آلمان را برایمان تنظیم کرده بودند. دیدن موزه از این جهت که انتظار انسان همیشه از موزه دیدن چیزهای باستانی و بسیار قدیمی است ، کمی غیر منتظره بود یا بهتر بگویم به تعبیر امروزی سورپرایز شدیم. ابتدای موزه با شکست آلمان در جنگ جهانی دوم آغاز می شود و با تاکید بر مسیر پیشرفت آلمان در این شش دهه ادامه پیدا می کند. در مسیر حرکت با نحوه عملکرد دولت و ملت آلمان در حیطه های سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی آشنا می شوید و در جای جای آن با اشیاء و وسایل و نیز تصاویر بسیار مناسب سیر تاریخی برای شما ترسیم می شود. راهنما هم بخوبی بر موضوعات مورد علاقه خود تاکید می کند. مثلا در تصویری که از اولین کابینه دولت آلمان بعد از جنگ نمایش داده می شود بر روی اینکه حتی یک نفر زن هم در کابینه نیست تاکید می کند و تا تصاویر انتهای موزه که بر خانم آنک لزوم می کند. ماکت ها و اجسام و اشیاء حقیقی از دوران بعد از جنگ ، زندگی پناهندگان و بازماندگان در محیطهای بسیار سخت را بخوبی بازسازی می کند. اتاقی کوچک با یک میز غذاخوری ؛ یک بشقاب و بدون قاشق که نفرات باید به نوبت در آن غذائی اندک می خوردند. در جای دیگر قاشق هایی که ار فلزات مختلف توسط خانواده ها ساخته شده بود نمایش داده می شد و همینطور ابزار های مختلفی که همه از میان اجسام دور ریختنی – بخصوص نیروهای اشغالگر ان دوران – بدست آورده بودند ساخته می شد. یکی از نقاط جالب ؛ بازسازی اتاقی بود که برای بچه های گمشده پرونده – کارت – تشکیل میدادند و بایگانی نموده بودند. کارت های هر نفر به شکل خاصی در قفسه هایی که مربوط به آن دوران بود بخوبی حفظ شده بود. بازسازی آلمان در تصاویر متعددی به تصویر کشیده شده بود و نشان می داد که مرد و زن آلمانی به چه نحو برای آن زحمت کشیده بودند. جمع آوری و منظم و روی هم گذاشتن آجرهای حاصل از تخریب بناها می توانست برای هر فرد آلمانی کوپنی را به همراه داشته باشد که با آن بتواند غذائی دریافت کند. تحولات عمده سیاسی ، اقتصادی ؛ اجتماعی و فرهنگی و ...به نوعی در تصاویر و اجسام و اشیاء نمایش داده شده است. نکته جالب نمایش همین تحولات به موازات هم در آلمان شرقی سابق است. و مقایسه ای که تا زمان فروپاشی دیوار برلین ادامه می ابد و وضعیت مردم در دو سوی آن بخوبی روشن است. سیر پیشرفت های اقتصادی و ساخت اولین تولیدات صنعتی از جمله وسایل زندگی همچون اتومبیل ، یخچال ، تلویزیون و.. با نمایش هریک از اولین ها بسیار جالب است. نمونه یکی از اولین اتومبیل های بی. ام. و بسیار جالب است. اولین مدل فولکس واگن و اتومبیل بنز اولین صدراعظم آلمان بعد از جنگ و بسیار دیگر از اولین ها در موزه جایگاه خاصی دارند. مطالب در این زمینه و شرح آنچه در آنجا دیدم بسیار زیاد است و از حوصله وبلاگ خارج ، اما به هرحال باید بگویم که موزه ای دیدنی است و بسیار خوب تنظیم شده است . موزه ای که می تواند برای دست اندرکاران موزه های ایران به ويژه اگر بدنبال گزارش تاریخ معاصر باشند بسیار درس آموز خواهد بود.